By Someshwar R Gurumath, Rashtram Learner

 ರವಿಯೊಳಗಿನ ಬೆಳಕಿನಂತೆ,

 ಹನಿಯೊಳಗಿನ ಚಲನೆಯಂತೆ,

 ಲೇಖನಿಯ ಬಾಹುಗಳ,

 ಬಿಗಿದಪ್ಪಿದ ಶಾಹಿಯಂತೆ.

 ದ್ವೈತದಲಾರಂಭಿಸಿದ,

 ನಿನ್ನೆಡೆಗಿನ ಪಯಣ,

 ವಿಶಿಷ್ಟಾದ್ವೈತದಲಿ ಪಳಗಿ,

 ಅದ್ವೈತವ ಬೋಧಿಸಲು.

 ಸ್ವಭಾವದ ಸ್ವದೇಶದಲಿ,

 ಸ್ವಂತಿಕೆಯ ಸಾನುರಾಗವ,

 ಸಂಪೂರ್ಣದಾನದಲಿ,

 ಶಾರದೆಗೆ ಅರ್ಪಿಸಲು,

 ಒಂದಾದ ಭಾವಕೂಟದ,

 ಅನುರಾಗದಶರೀರವಾಣಿ,

 ಸ್ವಪ್ನಯಾನದ ಗೂಡ ಮರುನಿರ್ಮಿಸಿ,

 ಆ ನಿನ್ನ ದಾರಿಯ ಕಾದಿರಲು,

ಕಲ್ಪನೆಯಲೂ ಕನವರಿಸಿ,

 ನಿತ್ಯವೂ ನೂತನವಾಗರಸಿ,

 ನಿನ್ನೇ ವರಿಸುವ ಎನ್ನಕ್ಷರಗಳಿಗೆ,

 ನೀಡಬಲ್ಲೆಯಾ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರ?

Is there a chance of ‘Sakshatkaara’?

Like the Light of the Sun,

Like the flow of the drop,

Like the ink,

Tightly embracing a pen.

From an idea of ‘Dvaita’

Trying to qualify in ‘Vishita-Advaita’

And finally becoming ‘Advaita’

Is my journey.

In comforts of my Swabhava,

Singing my own tunes,

O Sharade, I surrender,

My all to you.

My bunch of feelings,

With an ear to the “Ashareeravani”

Have rebuilt a nest of dreams,

In your anticipation.

Ruminating in my ‘Kalpana’,

Searching you in a new way every day,

To my ‘Aksharas’ that have soulfully wedded you,

Is there a chance of ‘Sakshatkaara’?